DE GRAAL VAN EBOR

... voorbij de laatste zeeën, de laatste landen en lichten,
jij was;

... Ik ging mijn hart binnen als een vuur
en levende rozen kwamen me tegemoet toen ik zei dat Elaí je naam was,
mijn geloof en rede, en mijn laatste, mijn verheven heerlijkheid;
Ik droeg mijn trommels, mijn labaro's en speren, mijn kracht en triomfen,
de aardse olie,
het bevel en het wezen,
de afstamming;

... En niets was;

… In atria van stilte, onder het zuiverste licht, aan de andere kant van het bloed, leeft Liefde;
hier, hier is mijn Camelot, mijn Excalibur, en ook mijn vaderland en koningin,
degene die droomt en schijnt,
mijn Elai;

... dus nog steeds buiten de muren en een pelgrim in de kist,
arm, naakt en blind, ik ben alleen;
ah levende rozen, naar die ene, waaraan mijn ziel is,
Kun je haar vertellen dat Ebor dood is en dat Ebor haar belt?
***
Antonio Justel Rodríguez

https://www.oriondepanthoseas.com
***