... voorbij de laatste zeeën, de laatste landen en lichten,
jij was;
... kwam mijn hart binnen als een vuur
en levende rozen kwamen me tegemoet toen ik zei dat Elai je naam was,
mijn geloof en rede, en mijn laatste, mijn voortreffelijke glorie;
Ik droeg mijn trommels, mijn speren en speren, mijn kracht en triomfen als betaalmiddel,
aardse olie,
bevelen en zijn,
de afstamming
... en er was niets;
…in atriums van stilte, onder het zuiverste licht, aan de andere kant van bloed, leeft Liefde;
hier, hier is mijn Camelot, mijn Excalibur, en ook mijn vaderland en koningin,
degene die droomt en straalt,
mijn Elai;
... daarom nog steeds buiten de muren en pelgrim in de borst,
arm, naakt en blind, ik ben alleen;
oh levende rozen, voor haar, voor degene die mijn ziel is,
Kun je haar vertellen dat Ebor is overleden en dat Ebor haar belt?
***
Antonio Justel Rodriguez
https://www.oriondepanthoseas.com
***