HET HART IN DE HERFST

[… langs de Vecilla-snelweg richting Morales en Fresno]
===

… op dit moment, als levende zon en regen,
De middag is een vuur op het tastbare goud van de populieren;
ah, ah herfst, het is een gezegend seizoen,
een agora,
een kwantum en zachte plank aan zeeën van glas,
een enorm voorgevoel,
een vreugde,
een zoete baai van vurige liefde voor het hart;
… Ik was alsof ik extatisch was en om het bloed vroeg,
- net wanneer het pad richting de tule en rozen van Teleno en Carpurias gaat,
richting hun mauve-blauw en hun immense paars –
toen hij eindelijk, en in mijn oor, zei:
Ik ben de schoonheid van God, het zuiverste licht, de tempel van de Allerhoogste,
en ook zijn stem, de bloem van jouw stilte.
***
Antonio Justel Rodríguez
https://www.oriondepanthoseas.com
​***