Antonio Justel Rodriguez

EERSTE REFLECTIE



... deze ramp van mijn leven, deze vernietigende slag van engelen en rozen,
deze gebeurtenis die mijn borst is binnengekomen en mijn bloed heeft gevuld met verwoesting
en de spraak van de hemel belegert me, schudt me en doet pijn;
...Ik wil niet overdrijven hoe eenzaamheid is tijdens het lesgeven,
of hoe de domheid van de tijd arriveert en de schouders binnendringt,
armen, taille en voeten heimelijk, hoe hij aan de divan van de gek trekt
omdat er geen vogels meer door het raam kunnen en de schade groot is:
een onbekende en ongecontroleerde constellatie van bijlen en lichamen, schelheid en orden;
Ik weet dat het een tijd is van minimale deugd en heel weinig mannen,
een strijd van wolven, gekooid door en in mijn eigen kou;
… maar ik weet ook dat deze ondergang van mij voorbij zal gaan, zij het met genoemde opstanding
niemand wordt geroepen en de wolven huilen van uur tot uur, van dag tot dag en van jaar tot jaar
door de gespannen en bevroren aderen van het hart;
… Ik, ik geloof in het leven van mijn belegerde beenderen;
waar anders zal ik bouwen wat ik verwacht?
waar en hoe, zo niet, vrijheid?
***
Antonio Justel Rodriguex
https://www.oiondepanhoseas
***

All rights belong to its author. It was published on e-Stories.org by demand of Antonio Justel Rodriguez.
Published on e-Stories.org on 10/06/2022.

 
 

Comments of our readers (0)


Your opinion:

Our authors and e-Stories.org would like to hear your opinion! But you should comment the Poem/Story and not insult our authors personally!

Please choose

Previous title Next title

More from this category "General" (Poems in dutch)

Other works from Antonio Justel Rodriguez

Did you like it?
Please have a look at:


REBELIÓN POÉTICA - Antonio Justel Rodriguez (General)
Winter Day - Inge Offermann (General)
Switched on and of ....?💔 - Ursula Rischanek (Lovegrief)